Haşhaş, gelincikgiller familyasına ait mor ve beyaz çiçekleri olan bir bitki türüdür. Özellikle Hindistan, Anadolu ve Akdeniz bölgesinde uzun yıllardır yetiştirilmektedir. Haşhaş, sıcak ve az yağış alan bölgeleri tercih eder. Bitkisinin ortalama boyu 1-2 metre olup, meyveleri ise bir portakal büyüklüğündedir. Yaklaşık 40 farklı türü bulunmaktadır.

Haşhaş, Türkiye'nin birçok yerinde yetiştirilmektedir. Bitkinin kökleri fazla derine inmediği için killi, az rüzgâr alan ve fazla su tutmayan topraklarda daha iyi yetişir. Aşırı rüzgâr alan bölgelerde ise toprağa tutunamadığı için verim düşer.

Ege Denizi'nin kuzeydoğusunda haşhaş ekimine oldukça geniş alanlar ayrılmıştır. Afyon, Konya, Burdur, Isparta ve Denizli gibi illerde haşhaş tarımı oldukça yaygındır. Haşhaş, kurutulmuş ve yeşil olarak birçok alanda kullanılmaktadır. Bitkinin afyon çıkarılması amacıyla yetiştirilmesi, 1972 yılında kanunen yasaklanmıştır. Günümüzde haşhaş yetiştiriciliği sadece kanunen kontrol altına alınmış ve tohum ile kapsül elde edilmesi amacıyla 7 il sınırları içinde izin verilmiştir. Ülkemizde bazı illerde ise haşhaşın kendi kendine yetiştiği de bilinmektedir.

Haşhaş tamamen olgunlaşmadan toplanıp, tohumları kabuktan ayrılarak çıkarılır ve hafif sıcak bir ortamda kurutularak kullanılır:

Haşhaş, bilindiği gibi uyuşturucu etkisi yüksek olduğu için mutlaka bir hekim kontrolünde kullanılmalıdır. Bilinçsizce içilmesi veya kullanılması oldukça zararlıdır ve çocuklardan uzak tutulmalıdır. Küçük çocuklarda ölümlere sebebiyet verebilir.

Uyuşturucu etkisi sebebiyle araba kullananların almaması tavsiye edilir. Zihnin bulanıklığına sebep olarak hareketlerde yavaşlık ve uyku sersemliği meydana gelir. Kalp atışında ve tansiyonda düşmeye sebebiyet verir. Karar verme yeteneğini azaltır, mantıklı düşünmeyi engeller, çevreye ilgisizlik ve hareketlerde dengesizlik meydana getirir.